- ząb
- ząb {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do gryzienia i żucia pokarmu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zęby przednie, trzonowe. Myć zęby. Zgrzytać zębami. Ból, leczenie, wyrywanie zębów. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ostra, wystająca część jakiegoś przedmiotu, narzędzia, maszyny, służąca do cięcia, piłowania, zaczepiania, łączenia czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zęby piły, łyżki koparki. Zęby bron. Wyłamany ząb w kole zębatym. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wycięcie, wgłębienie na krawędzi czegoś, zwykle w kształcie klina': {{/stl_7}}{{stl_10}}Powycinać zęby na kartce, w płótnie. Zęby na grzywce. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'u niektórych ptaków drapieżnych: ostry wyrostek znajdujący się w górnej części dzioba'{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}ani [ni] w ząb; dzwonić [szczękać] zębami; kłuć w zęby; łamać [połamać] (sobie) zęby {{/stl_7}}{{stl_8}}{na kimś, na czymś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; mówić przez zęby; nadszarpnięty zębem [przez ząb] czasu; nosić koszulę w zębach; ostrzyć sobie zęby {{/stl_7}}{{stl_8}}{na coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; płacz i zgrzytanie zębów; pokazywać – pokazać pazury [pazurki, rogi, zęby]; szczerzyć [suszyć] zęby; szczerzyć zęby {{/stl_7}}{{stl_8}}{do kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; ścisnąć [zacisnąć] zęby; trzymać język za zębami; uzbrojony po zęby; wbijać – wbić zęby w ścianę; zębami i pazurami; zjeść zęby {{/stl_7}}{{stl_8}}{na czymś} {{/stl_8}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.